Niepce, Daguerre, Fox Talbot,
Louis Jacques Mandé Daguerre
De Fransman Louis Jacques Mandé Daguerre (Cormeilles (bij Parijs), 18 november 1787 – Bry-sur-Marne, 10 juli 1851)wordt beschouwd als een van de uitvinders van de fotografie.
Hij vond het diorama uit en in 1826 maakte hij samen met de Fransman Nicéphore Niépce de eerste succesvolle foto. Daarna nam hij de ontwikkeling van een methode om op snellere wijze foto’s te maken ter hand.
In 1837 (na de dood van Niépce) vond Daguerre de daguerreotypie uit, een methode waarbij op grote schaal foto’skonden worden ontwikkeld. Het procedé waarbij een gepolijste, met kwikdampen geprepareerde plaat werd gebruikt leverde positieve, gespiegelde beelden die niet gereproduceerd konden worden. De beelden waren wel zeer gedetailleerd.
Louis Daguerre werd opgenomen in de exclusieve Orde “Pour le Mérite“. Hij is een van de 72 Fransen wier namen op de Eiffeltoren gegrift staan.
Bron: wikipedia
Joseph Nicéphore Niépce
Niépce wordt beschouwd als één van de uitvinders van de fotografie.Hij begon in 1793 te experimenteren met processen om optische foto’s te verkrijgen.
Deze waren gericht op het ontwikkelen van een procedé om met behulp van een camera een etsplaat te kunnen maken.Bij zijn eerste pogingen lukte het al om foto’s te maken, maar deze verbleekten al heel snel.
Bekend is dat hij in 1822 zijn eerste foto produceert dankzij een stof die hij ontdekt (Syrisch asfalt) die weliswaar oplosbaar is in terpentijn, maar na lange belichting niet meer oplosbaar is. Zo ontstond in 1826 een foto, genomen vanuit het venster van zijn werkkamer, met een belichtingstijd van acht uur.
Lange tijd werd gedacht dat dit de oudste nog bestaande foto van Niépce is. In 2002 werd echter een nog oudere foto ontdekt. Voor deze foto uit 1825 had Niépce een 17e-eeuwse gravure gefotografeerd die een jonge stalknecht met een paard aan een leidsel toont.
Deze foto is aangekocht door de Bibliothèque nationale de France voor 450 duizend euro.[bron?]
Niépce noemde zijn proces heliografie, hetgeen zoveel betekende als “schrijven met de zon”. De door hem gebruikte belichtingstijd is tot de dag van vandaag nog een punt van discussie, en moet ergens tussen 8 en 20 uur hebben gelegen.
Vanwege deze lange belichtingstijd werd het proces gebruikt voor het fotograferen van gebouwen en stilstaande onderwerpen en kon dit in de praktijk niet worden toegepast voor het fotograferen van personen.
(Melbury, Dorset, Verenigd Koninkrijk, 11 februari 1800 – Lacock, Wiltshire, 17 september 1877)
Talbot was van goede komaf. Hij bezocht eerst de middelbare school in Harrow (Londen) en rondde de Universiteit van Cambridge in 1826 af.
Talbot geldt als uitvinder van het negatiefproces in de fotografie, dat meerdere afdrukken van een negatief van een afbeelding mogelijk maakte. Tot dan was elke foto een uniek exemplaar.
In 1841 patenteerde hij na lang experimenteren de calotypie, ook wel ‘talbotypie’ geheten, een chemisch proces om een negatief af te drukken op papier.
In de veertiger jaren van de negentiende eeuw werkte hij samen met Nicolaas Henneman (in Nederland geboren), aanvankelijk zijn huisknecht, maar later zijn vriend en assistent.
Bron: wikipedia