De treurwilg – Het verhaal.
Aan het Weteringspad in Boskoop, daar waar honden worden uitgelaten, staat een treurwilg die het fotografen waard is. Zo doende heb ik het verschillende keren gedaan, telkens weer op een ander tijdstip, het hele jaar door. Niet alleen ik, verschillende fotografen zijn er langs gekomen, dat zie je aan het gras dat is plat getrapt.
Aan een van de hondenuitlaters, vertelde ik mijn ervaring. Hij vertelde me dat de treurwilg als Latijnse naam heeft: Salix Babylonica.
Het idee werd geboren, het kwartje is gevallen: dat Babylonië in verband stond met de heimwee van het volk van Israël, toen het weggevoerd is naar Babel. Al weer een deportatie. Dit is een geschiedenis van 2600 jaar geleden. Met Sion wordt bedoeld Jeruzalem. De zangeres Bonny M zingt daarover.
In het tweede gedeelte van het filmpje gaat over naar een hoger tempo. En achteruit, om de suggestie te simuleren van het samenvatten. De maatvoering bijna gelijk, hoor maar. Je kunt de suggereren dat het volk van Israël een aspirientje nodig heeft om de pijn te verzachten. Maar Bayer bestond nog niet.
Alhoewel de Assyriërs (2000 voor de gebruikelijk jaartelling) en de oude Egyptenaren (1550 voor de gebruikelijke jaartelling) bekend waren met de geneeskracht van wilgenbladeren en van de schors van de wilg. Het gebruikelijke middel is een modificatie van salicylzuur, acetylsalicylzuur oftewel aspirine. De modificatie was in 1900 uitgevonden; Bayer had er octrooi op.
Gatsie, daar trapte ik in de hondenpoep, het is treurig.
Werkwijze
– Ik heb 3 soorten software gebruikt. GIMP, versie 2.10, Openshot versie 2.5.1 en Shotcut versie 21.02.27. Het filmpje bestaat uit 23 foto’s en mp3 file met Bonny M als zangeres.
– In eerste instantie heb ik GIMP gebruikt met de Batchroutine waarbij alle 23 files werden om gezet naar 72 ppi.
– Vervolgens heb ik de software Openshot gekozen, omdat het op een rij zetten van de foto’s vervelend is. Ik heb verschillende opzetten gekozen omdat ze gemakkelijk regelbaar zijn, dat zijn uiteindelijk de duurte per beeldje in seconden (3 sec) en de fade in (1sec).
Dat zelfde heb ik gedaan in omgekeerde volgorde: de foto’s het ik achterstevoren geplaatst. Het geheel is gefixeerd tot één mp4.
Dat was gemakkelijke dan in Shotcut.
– Daarna heb ik in Shotcut de foto’s voorzien van de datum. Ik heb daarvoor een tweede spoor gebruikt en hieraan de datums afzonderlijk toegevoegd.
De credits (Foto’s: Henk de Man. EINDE) heb ik op het hoofdspoor gezet. Het geheel heb ik geëxporteerd.
– Tot slot heb ik een tweede Shotcut gebruikt om de techniek van het chroma key te beoefenen. Het was fantastisch hoe de chromakey werkt. Ik heb er andere kleuren in gezet, maar een speciale groensoort is favoriet.
En uiteindelijk heb ik de muziek erachter gezet.